Nieuwsgroep

Socrates had een knallend idee. Hij vond de markt, waar hij dat geweldige idee met de Atheners kon delen en Plato als zijn geschiedschrijver.

…Wij kunnen ideeen kwijt op nieuwsgroepen, zonder last te hebben van begrenzingen door tijd en plaats. Maar een dergelijk idee moet het doen met alleen een kale tekst op de nieuwsgroep. Men gaat er makkelijk mee aan de haal in de vervolg-teksten. Daarin sneuvelt het idee. Ieder is de eigen geschiedschrijver van een vonkje.

✣  ✣  ✣

Was er maar een voorzitter; kon jezelf maar die voorzitter zijn.

Ieder schrijft terug vanuit zijn eigen optiek. Jouw initiatief doet hem of haar aan duizend andere dingen denken en hij of zij wil die duizend dingen of enkele ervan met je delen. Wie misschien licht had kunnen laten schijnen over jouw idee, gaat met anderen in gesprek. Sommige zijn er nu eenmaal handiger in de aandacht te trekken dan jij dat bent, of hebben meer tijd zich op de nieuwsgroep te melden.

Daarom:

Geef de initiatief-nemer van een gesprek de kans zijn wens over de ontwikkeling van het gesprek vanaf een verhoging kenbaar te maken.

✣  ✣  ✣

Wie het gesprek benadert dat volgde op de lancering van een idee, kan zien hoe het gesprek bekeken dient te worden vanuit het perspectief van de bedenker van het idee. Hij of zij kan zien waar iemand het idee omarmt, waar iemand serieuze kritiek geeft. De voorbijganger kan postings ongelezen laten, waarvan de initiatief-nemer aangeeft dat ze niet relevant zijn voor het idee, bijvoorbeeld omdat ze tot het sociale verkeer behoren. En als hij of zij besluit een steentje bij te dragen, kan hij of zij zich richten naar de begrenzingen die de *voorzitter*, eigenlijk *nazitter* aangeeft. Het idee krijgt hierdoor de serieuze bespreking, die ze verdient, want men kan werkelijk anderen ontmoeten rond het idee.

Onze tijd kent weer zijn Socrates. Iemand die de mensen aan het denken zet, zonder daartoe aangesteld te zijn en zonder dat zijn spreken wordt gefilterd door het oordeel van derden.

✣  ✣  ✣