Overleg:Belofte tot rentmeesterschap

Harry beweert:

Een idee is het inzicht van een nog niet eerder ontdekte of ontwikkelde mogelijkheid.

De veelbelovende potentie van een idee roept gevoel op:

Het is VAN MIJ!

De sterkste lust is: Dat WIL ik! met als directe claim: IK zag het het eerst! De emotie valt uiteen in twee aspecten:

• Angst om de kans te verspelen en
  • Martien: niet echt de angst, meer de zonde-als-het-niet-tot-zijn-recht-komt
• Opwinding vanwege de nieuwe mogelijkheden.
  • Martien: dat zeker ja. Ik gun het de wereld zo en ik vind het bijzonder jammer als het minder snel of minder vol-ledig tot wasdom komt.

Om de risico's van mislukking of aantasting en roof te voorkomen, worden ideeën meestal afgeschermd als een geheim tot ze ontwikkeld zijn tot een stevige onvervreemdbare concrete uitvoering van het oorspronkelijke idee. Op deze manifestatie zijn meestal de gebruikelijke eigendomsconstructies van toepasing en daarmee is ook het achterliggende idee afdoende beschermd.

• Martien: klopt. Dat is de intentie. Bescherming, net zoals een kind in de baarmoeder, totdat het zelf-standig verder kan ontwikkelen.

Volgens mij is het probleem dat jij -patroonmatig- wilt oplossen het probleem dat een ander er vandoor gaat met een idee dat jij net kreeg (en van wie dan wel?)

• Ik krijg—ontvang—de ideeën vanuit het Verendigde Veld. Daarmee ook meteen een grote verantwoordelijkheid tot rentmeesterschap. Ik ben slechts een instrument ter vervulling van het idee.

Welk probleem heb je er precies mee?

• Dat jij niet de revenuen ontvangt voor deze vlaag van helderheid?
  • in materieel voordeel (geld)
  • in reputatie (erkenning)
    • Martien:reputatie scheelt me niet zoveel. Tegelijkertijd geniet ik er wel van natuurlijk. Maar dat is niet wat me het meeste boeit. Materieel: niet voor mijzelf, wel voor het idee. Ik vind het heel belangrijk dat de geldstromen die los komen ten gevolge van de realisatie van het idee ten gunste komen van de Hele Aarde en niet ten gunste van aandeelhouders zoals we ze nu in de economische kapitalistische wereld kennen. En ik wil onderdeel blijven van de realisatie van ideeën die helpen met de Hele Aarde. Ik zal me bijzonder ongelukkig voelen als me dat ontnomen wordt of als ik daar minder aan kan bijdragen dan in mijn potentie verborgen ligt. Maak ik me zo duidelijk? En mijn intenties ook? Wat ik al eerder zei, het betreft hier een zeer fundamentele waarde voor me: diep wederzijds respect, a.k.a. liefde (m.n. de werkwoordsvorm liefhebben). Als de wederzijdsheid uit balans is en meer richting zakkenvullers gaat, raak ikzelf ook enorm uit balans merk ik. Zie http://martien.van.steenbergen.nl/love/
• Dat de uitvoering afwijkt van jouw oorspronkelijke intentie?
  • Martien: Tot op zekere hoogte zeker, ja. Tegelijkertijd wil ik een zeer open mind blijven houden.
• iets anders?
  • Martien: hmmm… 'k kan niet echt iets verzinnen nu.

De bekendste en simpelste oplossing is: Je kunt het natuurlijk gewoon opschrijven (zoals hier nu) en dat onweerlegbaar vastleggen. Zodra jouw auteursschap van die tekst onaantastbaar is, is de inhoud ervan dat ook. (Natuurlijk weer een gat in de digitale markt, dit inzicht is mijn idee)

• Martien: is wel zo natuurlijk. Maar de echte wereld gaat daar toch niet zo zorgvuldig mee om, zo blijkt dagelijks in het nieuws. Dus daartegen moeten we een goed zelfevoluerend immuunsysteem ontwerpen en invoeren.

Keek je al bij http://www.cambrianhouse.com/: Martien: nee, nog niet. Ga ik snel doen. Ziet er boeiend uit.

--Harry

Open kwesties

• Belofte wederkerig maken?! JA!
  • Volledige symmeterische wederkerige diepe emotionele belofte.
  • Werkt altijd twee kanten op.
  • Daardoor billijker, voelt beter voor uitgenodigde partij.
  • Maakt openlijke uitwisseling van informatie makkelijker.
  • Borgt vertrouwen en verantwoordelijkheid naar beiden middels een diepe emotionele handeling.
  • Basis voor winnen van impliciet vertrouwen op langere termijn.
  • Biedt altijd als eerste jouw Belofte tot Rentmeesterschap aan aan de ander.
  • Vertrouwen kan je niet kopen, die moet je winnen.
• Open kwesties bij volledige wederkerigheid:
  • Is de belofte transitief: m.a.w. zijn de rentmeesters van jouw rentmeesters ook meteen jouw rentmeesters?
  • Moet je een Belofte tot Rentmeesterschap altijd tekenen in paren (dus n*(n-1) keer in een groep van n reisgenoten)?
  • Of is kan je volstaan met één belofte per project die door alle reisgenoten getekend wordt?
• Belofte mogelijk te specifiek op idee gericht
  • Generieker maken?
  • Idee er uit trekken en aparte patronen van maken?
    • Als je bijzonder verantwoordelijk voelt voor de bloei en versprijding van jouw idee, claim jouw lumineus idee zodat het duidelijk is dat het een idee is en dat het idee in eerste instantie door jou is ingediend.
    • Krijg je een idee aangereikt, maar maakt het je niet zoveel uit wat er mee gebeurt of wie er iets mee doet, breng het idee meteen in.
    • Koester rentmeesters van jouw idee voor optimale bloei.
    • Elk idee krijgt een naam zodat het duidelijk herkenbaar is.
    • In de schatkamer van ideeën houdt de schatbewaarder een voor iedereen zichtbare genummerde lijst van ideeën en haar auteurs bij.
• Belofte moet zelfs te tekenen zijn door:
  • Leveranciers;
  • Inhuurkrachten;
  • Externe adviseurs;
  • Concurrenten.
• Wat te doen als iemand zijn belofte breekt?
  • Handhaving?
  • Sancties?
• Hoe kan je je belofte ongedaan maken?
  • Wat is het exit proces wens elkaar vaarwel
• Inauguratie?
  • Is wel zwaar, formeel, officieel.
  • Geef bij de eerste bijeenkomst een oratie en wees daarin expliciet over jouw drie persoonlijke meest dierbare waarden. Verzamel die persoonlijke waarden en destilleer daaruit de drie tot vijf waarden voor de groep. Gebruik die waarden bij elke beslissing die je neemt. Met name bij de moeilijkste beslissingen.

Pieter van der Merché's bezwaren

Na twee gesprekken met Martien over de Belofte tot Rentmeesterschap kom ik tot de volgende reactie:

1. Mijn bezwaar is dat het idee van Martien veel lijkt op soortgelijke ideeën die met enige regelmaat bij het Sociocratisch Centrum binnen komen. De huidige belofte geeft mij teveel beperkingen om die ideeën op te pakken.
2. Uit de gesprekken met Martien is gebleken dat het hem er voornamelijk om te doen de communicatie met derden over zijn idee en ons gezamenlijk project te reguleren. Dat wil zeggen er moeten afspraken komen over de communicatie naar derden.

Ik kan me daar in vinden en zou de Belofte navenant aanpassen. Iets in de trant van:

'Bij deze verklaar ik dat ik mij, tijdens mijn lidmaatschap van de projectgroep, in mijn communicatie naar derden over het project 'Hartelijk dank' zal houden aan de afspraken die daarover zijn gemaakt in de projectgroep.'

Ik heb nog even nagedacht over een formulering die ook iets regelt voor de communicatie als iemand voor het einde van het project de projectgroep verlaat. Ik kan eigenlijk niets bedenken.

Pieter van der Meché

---

Harry 12:29, 19 January 2007 (CET) reageert op wat Martien zegt in zijn BELOFTE:

• Het Idee—met name in de concept en kiemfase—zeer kwetsbaar is;
• Dat een juiste timing een kwestie van leven of dood is;

Jee, denk ik dan

1. Het zijn typisch beperkende overtuigingen
2. Het zijn angstmotieven.

Een sterk idee blijkt veelal onuitroeibaar en extreem besmettelijk. Met als effect dat iedereen op geheel eigenwijze aan de slag gaat met dat prachtige idee waar jij zo verliefd op bent. Dat kan pijnlijk zijn voor je ego, maar voor het waanzinnig populaire idee kan het niet beter. Moeilijker is het met de zwakkere ideeën, de zorgenkindjes. Die hebben veel extra aandacht en energie nodig.

Tja, en timing… De timing van Leonardo da Vinci zijn ideeën was natuurlijk niks. Maar wat maakt dat nu uit? Sterker nog wij willen toch TIJDLOZE ideeën?

The Rock 12:43, 19 January 2007 (CET): Goede punten Harry. Dank. Mijn verliefdheid is niet op hebben en houden van het idee. Mijn verliefdheid zit'm in het voor iedereen radicaal open, beschikbaar en inzetbaar maken van het idee, zonder beperking door een partij die daar bewust of onbewust misbruik van wil maken. Ik zou bv patenten of octrooien aan willen vragen om 1) te voorkomen dat een ander het gebruik ervan beperkt; en 2) het aan iedereen beschikbaar te stellen (te geven).

OK, over dat laatste weet een jurist wel wat te zeggen. Mijn vertaling: Wat dat betreft is de publicatie van een goede sluitende beschrijving, inclusief de bestaansintentie van het geheel afdoende, mits de pubicatie grootschalig genoeg is om 'openbaar' te zijn. (=in een erkend publieksvaktijdschrift.) En auteur is automatisch eigenaar van wat hij schept. Dat is wettelijk goed geregeld. Dus leg je ideeën vast. Nu meteen. En vervolgens maak het openbaar ofwel wees gul geef het weg laat het los

NOTA BENE— ik snap je en ik denk nu dat je vooral en vooreerst niet moet organiseren TEGEN misbruik, maar de diestal moet faciliteren volgens jouw inzicht: Omdat die onverslaanbaar is in zijn gulheid en verlichtiheid is er voor duistere fuguren niets te halen. Alleen als iets EXCLUSIEF is gemaakt. is het exploitabel en kan de uitgeslotene worden gechanteert met zijn verlangen: erbij te horen, mee te genieten.