Wereldcafé

Uit Pareltaal
Naar navigatie springen Naar zoeken springen



Worldcafe-guidelines.jpg


…een grote groep geestverwanten of lotgenoten met een gemeenschappelijk verlangen en een kriebel, of, erger nog, jeuk. Er is iets aan de hand en we willen er wat aan doen.

✣  ✣  ✣

Iedereen horen; ieders inspiratie en creativiteit aanboren; daar een gemeenschappelijk beeld en gedeeld verlangen uit destilleren.

Brainstormen met grote groepen mensen ontaarden vaak in een kakafonie. Er komt veel inspiratie los, maar dit leidt tot weinig resultaat. Het was een leuke bijeenkomst, en hoe nu verder? Horen we ooit nog iets van dit initatief?

Daarom:

Organiseer een café met tafels voor vier tot vijf personen met per tafel onderwerpen die er toe doen. Organiseer een paar gespreksrondes en laat iedereen na een minuut of twintig naar de volgende tafel verhuizen om daar de draad op te pakken zodat kwesties, ideeën en themas zich met elkaar gaan verbinden en er patronen ontstaan.

✣  ✣  ✣

Er ontstaat een gemeenschappelijk beeld dat omgezet kan worden naar een vurig verlangen. Als je de tijd hebt kan je zelfs een voorlopige versie van een Hoshin Kanri opzetten. Gebruik een vissenkomdialoog voor zeer belangrijke zaken die boven water komen, waarin ze de volle aandacht krijgen van iedereen.


✣  ✣  ✣


Wat een wereldcafé! Hoe vaak hoor je jezelf dat nu echt zeggen? Wat mist er dan toch... laten we dat uit-vinden en ont-dekken.

Het organiseren van een stimulerend cafégesprek is niet moeilijk—de enige beperking is je eigen creativiteit. Het formaat van een wereldcafé is flexibel en buigzaam en past zich moeiteloos aan elke situatie aan en ze leidt tot constructieve dialoog, actieve betrokkenheid en constructieve mogelijkheden voor actie. Zelfs met zeer grote groepen mensen.

  1. Organiseer vier tot vijf personen aan kleine tafels in caféstijl.
  2. Faciliteer—meestal een stuk of drie—progressieve gespreksrondes van 20-30 minuten elk.
  3. Adresseer onderwerpen die er echt toe doen in jouw dagelijkse leven, werk, of gemeenschap op een betrokken wijze, terwijl vergelijkbare onderwerpen aan tafels in de buurt worden besproken.
  4. Schets, schrijf en teken ideeën, inzichten en gedachten op het papieren tafelkleed, indexkaarten of Post-Its tijdens het gesprek, aangemoedigd door de tafelgastvrouwen en -heren.
  5. Vraag een tafelgastheer of tafelgastvrouw bij zijn of haar tafel te blijven na de eerste ronde, terwijl de anderen als reizende ambassadeurs van betekenis naar andere tafels vertrekken voor de volgende ronde. Ze dragen de ideeën, thema's en brandende vragen mee naar de nieuwe gesprekken.
  6. Vraag de tafelgastheer of -vrouw om de nieuwe gasten te verwelkomen en kort de ideeën, thema's en vragen van de vorige rondes samen te vatten. Verbind ideeën van de vorige tafelgesprekken aan die van deze—zorgvuldig luisterend en bouwend op elkaar's bijdragen.
  7. Door kansen te bieden om in een paar rondes door een aantal van dit soort gesprekken te bewegen beginnen ideeën, kwesties en thema's zich met elkaar te verbinden. Aan het einde van de tweede ronde zijn alle tafels of gespreksclusters kruisbestuifd met inzichten van eerdere gesprekken.
  8. In de derde conversatieronde kan iedereen terugkeren naar de oorspronkelijke tafel om daar hun ontdekkingen samen te voegen en te integreren, of doorreizen naar nieuwe tafels terwijl een nieuwe of dezelfde tafelgastvrouw of -heer zich ontfermt over de tafel. Een nieuwe vraag voor meer diepgang voor de derde ronde kan soms helpen.
  9. Initieer een periode voor het delen van ontdekkingen en inzichten na een aantal rondes tafelgesprekken met een gehele groepsconversatie. Het is in deze stadsvergaderingsstijlgesprekken dat patronen herkend kunnen worden, collectieve kennis groeit en mogelijkheden tot actie opkomen.

Bronnen